Nancy Gavilanes

II Królewska 4:1-7

„Oni jej podawali, a ona nalewała”. [ II Królewska 4:5 ]

Gdy pracowałam jako dziennikarka, lubiłam dzielić się opowieściami innych ludzi. Nauczono mnie jednak nie wyrażać moich własnych opinii. Po wielu latach od chwili, gdy Bóg powołał mnie, abym zrezygnowała z dziennikarskiej kariery, miałam coraz silniejszą świadomość, że Bóg pragnie, bym pisała o Nim na internetowym blogu. Czułam się jednak nieswojo, gdy dzieliłam się swoimi myślami, a zwłaszcza o własnej wierze. Gdy rozpoczęłam pisanie, bałam się, że wkrótce wyczerpią mi się tematy. Im więcej jednak pisałam, tym więcej miałam pomysłów. Dzieje się tak aż do dzisiaj.

Moje życie jest dowodem tego, że gdy dzielę się moimi darami i talentami z innymi, Bóg daje mi coraz więcej radości i inspiracji.

W II Księdze Królewskiej czytamy o ubogiej wdowie, która zwróciła się do proroka Elizeusza o pomoc. Wierzyciel jej zmarłego męża chciał wziąć jej dwóch synów w zastaw. Wszystko, co miała w swoim domu, to niewielką bańkę oliwy. Prorok doradził jej, aby pożyczyła puste dzbany od sąsiadów i zaczęła ją do nich nalewać. „[Synowie] jej podawali, a ona nalewała” (4:5). Czyniła to, dopóki wszystkie naczynia nie zostały cudownie napełnione. Teraz mogła spłacić swoje rodzinne długi dodatkową oliwą.

Bóg jest wierny i zawsze nas zaopatruje. Obdarzył nas darami, talentami i zasobami, abyśmy stali się błogosławieństwem dla innych. Nie ukrywajmy ich ani nie gardźmy nimi, lecz używajmy ich dla Bożej chwały.

Drogi Boże, dziękuję Ci, że mnie ubłogosławiłeś, abym mógł błogosławić innych.

II Mojżeszowa 16-18; Mateusza 18:1-20

Ubłogosławiony, by być błogosławieństwem

Powered by Wave AI